Ferlaufungur (Paris quadrifolia)
Ferlaufungur (Paris quadrifolia)

Útbreiðsla
Ferlaufungur er sjaldgæfur en einna algengastur á Suðvesturlandi, Vestfjörðum og Þingeyjarsýslu (Hörður Kristinsson - floraislands.is).
Almennt
Líffræði
Aldinið er eitrað (Hörður Kristinsson 1998).
Skaðsemi
Aldinið er eitrað (Hörður Kristinsson 1998).
Búsvæði
Vex helst í skóglendi, hraunsprungum og innan um stórvaxinn gróður í friðuðum hólmum (Hörður Kristinsson 1998).
Lýsing
Meðalhá planta (15–35 sm) með fjórum, stórum, kransstæðum blöðum og myndar svart ber. Blómgast í júlí.
Blað
Af láréttum jarðstöngli vaxa uppréttar hliðargreinar, hver um sig með fjórum, kransstæðum blöðum (Hörður Kristinsson 1998).
Blóm
Eitt blóm á toppi hverrar hliðargreinar. Blómið fjórdeilt. Bikarblöðin lensulaga, oddmjó, græn, 2–3 sm á lengd og 4–5 mm breið. Innri blómhlífarblöðin talsvert styttri, gulgræn og striklaga. Fræflar átta með löngum, gulum frjóhirslum. Frævan dökkfjólublá (Hörður Kristinsson 1998).
Aldin
Berið dökkfjólublátt í fyrstu en verður enn dekkra við þroskun. Eitrað (Hörður Kristinsson 1998).
Greining
Líkist engri annarri íslenskri tegund.
Verndun
Ferlaufungur er friðaður samkvæmt auglýsingu nr. 184/1978 um friðlýsingu nokkurra plöntutegunda. Hann er þó ekki á válista.
Höfundur
Was the content helpful Back to top
Thank you!